Wał korbowy to centralny element układu tłokowo-korbowego, a przez to jeden z najważniejszych elementów silnika spalinowego. To wał z charakterystycznymi wykorbieniami, który zamienia ruch posuwisty tłoków na ruch obrotowy wału napędowego. Co do funkcji, jest to element silnika, który zmienia pracę tłoków na obracanie się kół (za pośrednictwem dalszych elementów układu przeniesienia napędu).
Wał korbowy musi być bardzo trwałym elementem. Działa na niego wiele różnych sił (ściskające, zginające, ścinające, rozciągające i skręcające). Dodatkowo działają na niego różne drgania. Dlatego też we współczesnych samochodach wały korbowe najczęściej odlewa się z żeliwa sferoidalnego. Od jakości wału zależy nie tylko komfort jazdy, ale i w dużej mierze trwałość mechaniczna całego układu napędowego.
Na kształt i długość wału wpływa wiele czynników wynikających z konstrukcji silnika, przede wszystkim liczba i układ cylindrów, ale również kolejność zapłonu. Z tłokami wał korbowy jest połączony za pomocą korbowodów. Każdy z korbowodów osadzony jest w oddzielnym czopie korbowym. W przypadku silników o układzie widlastym najczęściej na jednym czopie osadzane są stopy dwóch korbowodów.
Czopy korbowe po obydwu stronach zamknięte są wykorbieniami, czyli ramionami wału, które są ukształtowane w odpowiedni sposób (po przeciwległej stronie od czopu tworzą one przeciwwagi). Oś główną wału wyznaczają czopy główne. Obecnie wał jest łożyskowany (wsparty na czopie głównym) co każdy czop korbowy. W starszych jednostkach o niższych parametrach można było spotkać większe przerwy w łożyskowaniu.
Tylna część wału zakończona jest najczęściej kołnierzem do montowania koła zamachowego. Z przodu wału można natomiast znaleźć podłączenie do napędu rozrządu, urządzeń pomocniczych (alternator, klimatyzacja, pompa wspomagania) czy też odśrodkowego filtra oleju.