Technologia zasilania silników z bezpośrednim wtryskiem paliwa do komory spalania, stosowana początkowo w silnikach Diesla, ale z czasem przeniesiona także do silników benzynowych.
W układach common rail sekwencyjna pompa paliwa jest zastąpiona przez wysokociśnieniową. Tłoczy ona paliwo do tzw. akumulatora zasilającego, wspólnego dla wszystkich cylindrów. Jest on nazywany również magistralą lub szyną (z ang. common rail).
Pierwszym producentem, który zaczął stosować system common rail w samochodach sprzedawanych na masową skalę był Fiat/Alfa Romeo, która zastosowała ten system w jednostce 1.9 JTD w 1997 roku.
Jak to działa?
W silnikach z systemem common rail paliwo tłoczone jest przez pompę wysokociśnieniową, która transportuje je do akumulatora (szyny) umieszczonego nad głowicą silnika wzdłuż cylindrów (stąd nazwa całego układu). W zależności od generacji układu common rail, ciśnienie paliwa w szynie wynosi w granicach od nieco ponad 1000 do blisko 3000 barów. Stąd też paliwo jest wtryskiwane do cylindrów poprzez otwarcie odpowiedniego wtryskiwacza.
Wtrysk paliwa odbywa się w kilku etapach, a zasadniczo w trzech. W pierwszym następuje podanie tzw. dawki pilotującej, która jest wtryskiwana przed osiągnięciem górnego maksymalnego położenia tłoka. Kolejny krok to właściwa dawka paliwa, trzeci zaś – dopalająca. Ta ostatnia jest bardzo istotna, ponieważ podnosi temperaturę spalin. Dzięki temu szybciej nagrzewa się katalizator, co w konsekwencji wpływa na bardziej wydajną pracę filtra cząstek stałych. W praktyce niektóre jednostki mają wtrysk pięcioetapowy z dodatkowymi wtryskami pomiędzy trzema głównymi fazami. Realizują to niezwykle szybkie i precyzyjne wtryskiwacze piezoelektryczne.