Uszczelka podgłowicowa to element umieszczony między głowicą a kadłubem silnika, przez który odpowiednimi kanałami przepływają olej i płyn chłodniczy. Zadaniem uszczelki podgłowicowej jest izolacja tych cieczy od siebie, a w szczególności zapobieganie przedostawania się płynu chłodniczego do cylindrów. Ponadto element ten izoluje część głowicy i bloku silnika od komór spalania, które nagrzewają się do ponad 2 tys. st. C. Uszczelka podgłowicowa musi wytrzymywać również wysokie ciśnienie pochodzące z komór spalania, dochodzące nawet do około 200 barów.
O uszkodzonej (pękniętej) uszczelce może świadczyć nierówna praca silnika, która ustępuje po jego nagrzaniu lub regularne ubytki płynu chłodniczego. Do pęknięcia uszczelki podgłowicowej można również doprowadzić wprowadzając silnik na wysokie obroty jeszcze przed właściwym jego dogrzaniem (szczególnie wrażliwe są sześciocylindrowe jednostki rzędowe). Przegrzewanie się silnika, a co za tym idzie uszkodzenie uszczelki, może być również spowodowane niewłaściwie działającym układem chłodniczym lub stosowaniem nieodpowiedniego płynu chłodzącego.
Przed wymianą uszczelki bada się ciśnienie sprężania mieszanki paliwowo-powietrznej w cylindrach (przy użyciu specjalnego przyrządu). W przypadku gdy w jednym z cylindrów jest ono zbyt niskie, dla zbadania nieszczelności przeprowadza się tzw. próbę olejową. Polega ona na wlaniu do cylindrów o niskim ciśnieniu sprężania małej ilości oleju i obserwacji wahań ciśnienia. Jeśli ciśnienie gwałtownie narasta i osiąga maksymalną wartość, wtedy sytuacja jest stabilna. Natomiast gdy ciśnienie na początku jest dość niskie i utrzymuje się przez cały czas pracy silnika, wtedy można wnioskować o nieszczelności zaworów lub pękniętej uszczelce pod głowicą.